Σκληρή η πραγματικότητα στη φετινή έκθεση της Φρανκφούρτης. Κι αυτό διότι οι εξελίξεις, οι τεχνολογίες και κυρίως οι τάσεις, μοιάζουν να τρέχουν ταχύτερα και από 100άρη δρομέα. Πλέον η έκθεση είναι για ακόμα πιο έξυπνους και διορατικούς παίκτες και για όσους βλέπουν πραγματικά μπροστά. Επιβεβαιώθηκε περίτρανα αυτό που εδώ και καιρό γράφουμε και ευαγγελιζόμαστε: ζούμε ένα καθολικό downsizing προϊόντων, τιμών, φορμά, αλλά και κατηγοριών ολόκληρων. Μετά το downsizing του studio, ήρθε και η σειρά του PA, μιας και όλες μα όλες οι εταιρίες που είδαμε στο Hall 8.0 όπου παραδοσιακά στεγάζεται το 'βαρύ' PΑ και τα Touring Sound συστήματα, παρουσίασαν ακόμα πιο μαζεμένα, ελαφριά, φθηνά και ευέλικτα προϊόντα. Αυτή είναι άλλωστε η τάση της εποχής: η ευελιξία και η πλήρης ακολουθία των νόμων της αγοράς. Σύμφωνα με σχετικές έρευνες, η μουσική πρόκειται να πολλαπλασιάσει τους τζίρους της την επόμενη 5ετία, με το σημαντικότερο μέρος αυτών να προέρχεται από το Live, ενώ αντίστοιχα ανεβασμένος είναι και ο τομέας του production και των μουσικών δικαιωμάτων, αφού η εκτίμηση είναι ότι η μουσική θα είναι πλέον πληρωμένη (ελέω των νέων πλατφόρμων διακίνησης – ενοικίασης τύπου Spotify) και ως εκ τούτου θα αποδίδονται τα αντίστοιχα δικαιώματα στους συντελεστές. Παρόλα αυτά, η πραγματική εξαργύρωση μιας επιτυχίας θα γίνεται μέσω του Live τομέα.
Αρα, αναμένεται η αγορά του Live να μεγαλώσει κι άλλο, όχι όμως σε ύψος, αλλά σε πλάτος, καθώς σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η βάση της πυραμίδας είναι αυτή που θα μεγαλώσει και όχι το ύψος της. Αυτό είναι κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα και στις φετινές εκθέσεις Musikmesse / Prolight+sound στη Φρανκφούρτη, με το ‘βαρύ’ Hall 8 να μοιάζει ‘αδυνατισμένο’ και το ‘ελαφρύ’ Hall 5 να γιγαντώνεται και να περνάει μια prosumer τάση και μια διευρυμένη προϊοντική βάση. Θέλετε μερικά παραδείγματα για όλα αυτά;
Οσον αφορά τις κονσόλες (εδώ γίνεται μια από τις μεγαλύτερες μάχες μεταξύ των κατασκευαστών, καθώς διαγράφονται ξεκάθαρα οι τάσεις της αγοράς) η Midas παρουσίασε νέα ναυαρχίδα, την PRO X που όμως δεν έχει καμία σχέση με την πρό 7ετίας ψηφιακή ναυαρχίδα της, την XL8. Η νέα μεγάλη Midas είναι μικρότερη, σημαντικά φθηνότερη και βεβαίως ακόμα πιο ευέλικτη για το χρήστη απ’ ότι η προκάτοχός της. Παράλληλα είδαμε από κοντά και την M32 για την οποία έχει γίνει τόσος ντόρος πριν καν κυκλοφορήσει και καταλάβαμε το γιατί. Η Yamaha απ’ την άλλη, ένα από τα πλέον βαριά ονόματα του χώρου, παρακολουθώντας με προσοχή τις εξελίξεις, έδρασε αναπάντεχα άμεσα για την κουλτούρα και τη φιλοσοφία της (Ιάπωνες γαρ) και παρουσίασε τις ‘μικρές ψηφιακές CL’ (σειρά QL), προσπαθώντας να ξαναμπεί στην αγορά που η ίδια έχτισε πρίν από χρόνια και έχασε μόνη της χάρη στο αδικαιλόγητο delay όσον αφορά την αντικατάσταση του γερασμένου ψηφιακού στόλου της σε επίπεδο ναυαρχίδων. Αντίθετα, η DiGiCo δεν παρουσίασε μεν κάποιο νέο προιόν, αλλά εκμεταλλεύθηκε την ‘κάβα’ επεξεργαστικής ισχύος των FPGA της, προσφέροντας μερικές πολύ γενναίες, χρήσιμες (και βεβαίως δωρεάν) αναβαθμίσεις στους πελάτες της, αποδεικνύοντας πως ξέρει να δίνει υπεραξία στα ήδη υπάρχοντα προϊόντα της και να σέβεται την επένδυση των πελατών της.
Επίσης, όσον αφορά τα PA συστήματα, κι εδώ είδαμε κατά κύριο λόγο μικρά συστήματα και αναφέρομαι σε μια εκτεταμένη γκάμα νέων ηχείων. Από το νέο GEO M6 της Νexo με το 6,5άρι γούφερ, έως το μεγάλο ντεμπούτο της έκθεσης, το K2 της L-Acoustics που μπορεί μεν να είναι ένα ηχείο μεγάλου φορμά, αλλά κι εδώ το downscale έχει παίξει καθοριστικό ρόλο, καθώς έχει τα λιγότερα από τα μισά κιλά (μείωση κατά 52%) του συστήματος V-DOSC που αντικαθιστά. Το γεγονός ότι αυτό ήταν και το σημαντικότερο ζήτημα που τους απασχόλησε (η δραστική μείωση του βάρους δηλαδή) είναι ενδεικτικό των τάσεων της αγοράς.
Βεβαίως εδώ (PΑ συστήματα), μας προέκυψε ένας νέος δεινόσαυρος (μάλλον δεινοσαυρίνα) ονόματι Anya από την EAW, όμως κάθε φορά οι γενικότεροι κανόνες έχουν και τις εξαιρέσεις τους και το νέο σύστημα της EAW είναι μάλλον μια εξαίρεση, του χαμηλώματος του πήχη (και του βάρους)…
Στον τομέα της μουσικής τεχνολογίας τώρα, βιώσαμε μια μικρή επανάσταση, με όλους μα όλους τους κατασκευαστές να έχουν νέα προσιτά προϊόντα και να κινούνται στη χαμηλομεσαία κατηγορία τιμής. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα και άκρως ενδεικτικό των σημείων των καιρών (βλέπε You Tube και γενικότερη videomania) είναι τα μέσα καταγραφής εικόνας και ήχου εν είδη GoPro (το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το περίπτερο της Sony στη μέση του Hall 8 όπου η εταιρία έδειξε μία προσαρμοσμένη κάμερα για μουσικούς που διαθέτει προσεγμένο σύστημα καταγραφής ήχου) που είδαμε σε αρκετά booth. Κατά τα άλλα ο τομέας του studio και της μουσικής τεχνολογίας είχε σχεδόν πνίξει με τη διεύρυνσή του, ακόμα και το παραδοσιακά κραταιό κομμάτι του DJing.
Στον τομέα του φωτισμού, είδαμε πολλά νέα προϊόντα από πολλές εταιρίες, μεγάλες & μικρές, ενώ βεβαίως είδαμε περισσότερο 4Κ από ποτέ (λογικό), LED υλοποιήσεις με καλύτερη ευκρίνεια και μεγαλύτερες διαγωνίους και γενικά μια τάση αυτοσυγκράτησης όσον αφορά το λεγόμενο downsizing που κι εδώ βεβαίως λαμβάνει χώρα, όμως επειδή ο φωτισμός και το visual είναι άμεσα συνδεδεμένα με το show, οι ‘εκπτώσεις’ εδώ είναι μικρότερες και πιο ήπιες συγκριτικά πάντα με το audio σε όλες του τις εκφάνσεις. Εδώ κάπου θα συμφωνήσω με τη ρήση του Γιώργου Τέλλου που συνάντησα στη Φρανκφούρτη, ότι πλέον ολοένα και περισσότερα κινούμενα φωτιστικά σώματα σχεδιάζονται για να κάνουν πολλά πράγματα και τα περισσότερα από αυτά απευθύνονται πλέον μάλλον σε club, παρά στο σχεδιαστή, τον προγραμματιστή και το χειριστή που θα χρειαστεί ένα καθαρό και δυνατό φως με συγκεκριμένες δυνατότηες για ένα Live show. Εν ολίγοις πολλά από τα νέα σούπερ - ντούπερ φωτιστικά που είδαμε, μοιάζουν να 'θέλουν' να πρωταγωνιστήσουν τα ίδια, παρά να φωτίσουν τους πρωταγωνιστές σ΄ ένα Live δρώμενο. Αυτό είναι μια μεγάλη φιλοσοφική κουβέντα που απ' ότι διαπιστώνω, απασχολεί ολοένα και περισσότερο τελευταία τους συνειδητοποιημένους ανθρώπους του φωτισμού.
Ένα ακόμα γεγονός που μας έκανε εντύπωση, είναι ότι στις φετινές Musikmesse και Prolight+sound, πρώτη φορά άνοιξαν οι πόρτες για το κοινό και την Παρασκευή (συνήθως ανοίγουν το Σάββατο, την τελευταία ημέρα της έκθεσης δηλαδή) και μάλιστα με προσιτό εισιτήριο εισόδου. Η ερμηνεία που δώσαμε τελικώς σε αυτή την κίνηση των διοργανωτών ήταν διπλή: πρώτον, οι διοργανωτές βρήκαν έναν έξυπνο τρόπο να βελτιώσουν κι άλλο τα νούμερά τους και δεύτερον και σημαντικότερον, ενίσχυσαν τον ‘καταναλωτικό’ και prosumer χαρακτήρα των εκθέσεων με τελικούς καταναλωτές, μιας και απ’ ότι φαίνεται ο ρόλος του ενδιάμεσου trade buyer είναι αυτός που θα δεθχεί ακόμα μεγαλύτερη πίεση και κρίση τα χρόνια που έρχονται. Αυτό είναι εξίσου βέβαιο.
Κατά τα άλλα οι φετινές εκθέσεις ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένες και αυτό ομολογούσαν όλοι μα όλοι οι εκθέτες, οι οποίοι προφανώς δεν κατέγραψαν τις παραγγελίες του παρελθόντος στα xlάκια τους, είδαν όμως ότι το κλίμα έχει εμφανώς αλλάξει και η σταθερότητα κερδίζει συνεχώς έδαφος σε σχέση με την ανασφάλεια και τη γενικότερη ασάφεια. Ολοι λοιπόν δήλωσαν συγκρατημένα αισιόδοξοι και αναμφίβολα αυτό ήταν ένα από τα πιο αισιόδοξα μηνύματα της φετινής Φρανκφούρτης.
Και όσον αφορά τους αριθμούς, στη φετινή Prolight+Sound 2014 συμμετείχαν συνολικά 897 εκθέτες από 42 χώρες, ενώ το Messe Frankfurt τις ημέρες της έκθεσης επισκέφθηκαν 110.000 επισκέπτες από 142 χώρες.
Υ.Γ. 1 Στα θετικά και οι δυο νέες Ελληνικές παρουσίες που έκαναν το ντεμπούτο τους στην Prolight+sound. Πρόκειται για την εταιρία BCS που παρουσίασε στην διεθνή αγορά το καινοτόμο σύστημα Multispeaker system που κατασκευάζει, και την εταιρία MΚG Αudio του Μάριου Γεωργίου από την Κύπρο, που παρουσίασε τις νέες της υλοποιήσεις στον τομέα των ηχείων. Μακάρι η έκθεση να τους άνοιξε διάπλατα τις πόρτες της παγκόσμιας αγοράς…
Υ.Γ. 2 Καλά να είμαστε και Ραντεβού του χρόνου τον Απρίλη στη Φρανκφούρτη (15-18/4 2015)
